آرامش و شاد زیستن در دنیای پر تلاطم امروز، نعمتی است که همه ابنا بشر آرزوی آن را دارند. شادی یکی از نیازهای اصلی انسان برای رسیدن به تعادل روحی محسوب می‌گردد. گذار از سنت به مدرنیته، بروز و ظهور ابزارهای پیشرفته تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع، از جمله عواملی است که آرامش و امنیت مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد و گاهی این تاثیر به اندازه‌ای است که روحیه شاد و سرزندگی افراد را از بین می‌برد و آنها را به سمت افسردگی پیش می‌برد.
نشاط و کامیابی از نیازهای روانی همه افراد جامعه می‌باشد زیرا اثر زیادی در پویایی زندگی آنها دارد. انسان با نشاط، آرامش فکری دارد و به دور از هرگونه دغدغه‌ای زندگی خود را می‌گذراند. اما امروزه شاهد هستیم برخی رویدادها و تحولات در جوامع مختلف بشری باعث کمرنگ شدن این روحیه و سوق دادن افراد به سمت یاس، ناامیدی و افسردگی شده است.
نشاط و شادمانی را باید موهبتی بزرگ دانست که انسان‌ها همواره باید آن را جستجو و در صورت امکان به دیگران هدیه کنند. احساس خوشبختی و نشاط از جمله شاخص‌های مورد توجه در میزان توسعه یافتگی یک کشور است.
در بسیاری از آیین‌ها و رسوم سنتی پتانسیل خوبی وجود دارد که به بسط و گسترش و تقویت روحیه نشاط و شادی کمک می‌کند، هر چند شاهدیم در دهه‌های اخیر با پیشرفت اجتماعی، بیشتر این رسوم و آیین‌ها کنار گذاشته شده است. یکی از دلایل کمرنگ شدن شادی و خوشحالی مردم گذار از سنت به مدرنیته است. در دنیای امروز همه چیز ظاهری شده و لایه‌ای سطحی از سنت به جا مانده و عمق و معنای آن از بین رفته است.
درگذشته آداب و سنتی وجود داشت که شادی را به جمع خانواده‌ها تزریق می‌نمود و بهانه‌ای برای دور هم بودن و صمیمیت افراد ایجاد می‌کرد. جشن عروسی زوج‌ها، عقدکنان، حنابندان و پاگشا و غیره از جمله این سنت‌ها بود. در این مراسم و جشن‌ها و میهمانی‌ها که غالبا چند روز به طول می‌انجامید، اقوام و بستگان از راه‌های دور و نزدیک گرد هم می‌آمدند و برای تدارک مراسم مهمانی آستین‌ها را بالا می‌زدند، غذا طبخ می‌کردند، شادی می‌کردند و در کنار تقویت ارتباطات اجتماعی و مناسبات اخلاقی، کدورت‌ها هم از بین می‌رفت، چندین روز فضایی پر نشاط و شادی بخشی را به‌وجود می‌آوردند. درحالی‌که امروز شاهدیم اغلب این رسوم کنار گذاشته شده است. بدین شکل که بیشتر مردم جشن‌ها و میهمانی‌های خود را در تالار و سالن‌هایی برپا می‌کنند که میهمانان تنها چند ساعتی در آنجا نزد هم هستند. حتی فراهم کردن ملزومات سفره عقد و دیگر کارهای یک عروسی که امروز خانواده‌ها آن را به موسسات می‌سپارند، در جای خود شادی مضاعفی را برای اطرافیان به دنبال داشت. حتی متاسفانه این روزها در یک میهمانی خانوادگی هم اغلب غذا را از بیرون سفارش می‌دهند.
مدرنیته به عاملی برای دور شدن افراد از یکدیگر تبدیل شده و فرصت‌های خندیدن، شادی و تفریح را از آنها گرفته است. برای رفع این مشکل و ترویج شادی و نشاط میان مردم باید دوباره به گذشته بازگشت و تا جایی که لازم است حتی برخی بازی‌های سنتی را، که از فرهنگ ما حذف شده و بازی‌های رایانه‌ای جایگزین‌شان شده‌اند، متناسب با نیاز امروز فرآوری نمود.
قطعا به روز کردن بازی‌های سنتی و ترغیب مردم به انجام آنها می‌تواند نشاط زیادی را وارد خانواده‌ها و بالطبع جامعه کند. درگذشته خانواده‌ها و فرزندان در اوقات فراغت به روستا نزد اقوام خود می‌رفتند، ولی امروزه با فرستادن بچه‌ها به انواع کلاس‌های فوق برنامه نظیر زبان، موسیقی، تیزهوشان و کنکور، مانعی برای ارتباط بیشتر آنها با اقوام روستانشین و برخورداری از طبیعت شده‌ایم.
برای داشتن جامعه‌ای شاد یا باید از جوامع دیگر الگوبرداری کرد و از انرژی لحظه‌ها استفاده نمود و یا باید سنت‌ها و آیین‌های گذشته را بروز رسانی کرد. به عنوان مثال غذاهای سنتی که صد سال پیش در ظرف‌های مسی و روحی و در اجاق‌های چوب سوز طبخ می‌شد، امروز با ابزارهای مدرن پخت می‌شود، یعنی تنها ابزار و لوازم تغییر کرده و نوع غذا و مزه همان است. گرچه دولتمردان در این زمینه مسئول هستند، ولی فراموش نکنیم که درگذشته خانواده‌ها با وجود امکانات کم از ظرفیت‌های موجود برای شاد بودن و لذت بردن از لحظات بهره می‌بردند.